Η συλλογή του ομφαλοπλακουντιακού αίματος για μελλοντική χρήση ως μόσχευμα στοχεύει στην διαφοροποίηση των βλαστικών κυττάρων για την αντικατάσταση συγκεκριμένων κυτταρικών τύπων. Αντικαθιστά την ανάγκη για ανεύρεση δότη μυελού των οστών, καθόσον οι εφαρμογές των βλαστικών κυττάρων σήμερα περιλαμβάνουν το φάσμα ασθενειών για τις οποίες πρωτύτερα χρησιμοποιούνταν μόνον συμβατό μόσχευμα από το μυελό.
Η μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων αφορά την αντιμετώπιση καλοηθών και κακοηθών παθήσεων και πιο συγκεκριμένα αιματολογικών (λευχαιμίες, μυελοδυσπλασίες, λεμφώματα, απλαστική αναιμία), γενετικών (συνδυασμένη ανοσοανεπάρκεια, μεσογειακή και δρεπανοκυτταρική αναιμία, αναιμία Fanconi και ορισμένων γενετικών συνδρόμων όπως Kostmann, Hunter, Hurler, Wiskott-Aldrich, Blackfan-Diamond), μεταβολικών και νεοπλασματικών ασθενειών όπως το νευροβλάστωμα. Η ταυτόχρονη χρήση των μεσεγχυματικών κύτταρων παρέχει υποστηρικτική δράση στη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων στο μυελό των οστών καθώς και η παρουσία τους μειώνει την πιθανότητα απόρριψης του μοσχεύματος.
Ποιες έρευνες πραγματοποιούνται σήμερα για πιθανή μελλοντική χρήση;
Είναι γεγονός ότι οι πιθανές εφαρμογές των βλαστικών κυττάρων προσελκύουν το ενδιαφέρον πολυάριθμων ερευνητικών ομάδων ανά την υφήλιο με διαρκή προσπάθεια για την διεύρυνση του πεδίου εφαρμογών τους. Τα κύρια πεδία στα οποία επικεντρώνεται η έρευνα στην παρούσα φάση είναι η εφαρμογή των βλαστικών κυττάρων στην αναγεννητική ιατρική με την χρήση εμβρυϊκών, μεσεγχυματικών και ενήλικων βλαστικών κυττάρων και η γονιδιακή θεραπεία.
Ερευνούνται οι έως τώρα ενδείξεις για τη χρησιμότητά τους στην αντιμετώπιση του σακχαρώδους διαβήτη (τύπου Ι), σε περιπτώσεις κεντρικής παράλυσης, καρδιακών νοσημάτων, νεφρικής ανεπάρκειας, ρευματοπαθειών, παθήσεων του ήπατος και σε ασθένειες όπως αυτή της νόσου Πάρκινσον και Αλτσχάιμερ. Πιθανές μελλοντικές εφαρμογές στοχεύουν στον σημαντικό περιορισμό ή ακόμη και στην εξάλειψη της ανάγκης εύρεσης μοσχευμάτων που η διαθεσιμότητα τους είναι ιδιαίτερα περιορισμένη, στη μείωση των επιπτώσεων συγκεκριμένων νόσων και παθήσεων σε ζωτικά όργανα, ακόμα και στην επιδιόρθωση οργανικών βλαβών μέσω της ανάπλασης, ενώ το ενδιαφέρον στρέφεται και προς τον καρκίνο και την πιθανή θεραπεία του με την ελάχιστη δυνατή επεμβατικότητα.
Πρέπει να τονισθεί εδώ ότι τα αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα, τα λεγόμενα δηλαδή «βλαστοκύτταρα» που απομονώνονται από το ομφαλοπακουντιακό αίμα μπορούν να διαφοροποιηθούν μόνο σε κύτταρα του αίματος (ερυθρά/λευκά αιμοσφαίρια και αιμοπετάλια) και για αυτό ακριβώς το λόγο η χρήση τους σε ερευνητικά προγράμματα για μελλοντικές ιατρικές εφαρμογές όπως αυτές που αναφέρονται παραπάνω είναι περιορισμένη.
Posted in: βλαστοκύτταρα