Ο ερχομός του νέου μέλους στην οικογένεια δημιουργεί συναισθηματικές
αλλαγές σε όλη την οικογένεια. Οι γονείς πρέπει να προετοιμαστούν σε μια
νέα κατάσταση και συνήθως ανησυχούν για το πως θα αντιμετωπίσει το
πρώτο παιδί το νέο μωρό που έρχεται στην οικογένεια.
Γιατί παίζει ρόλο η ηλικία του πρώτου μας παιδιού;
Σίγουρα σημαντικό ρόλο παίζει η ηλικία του πρώτου παιδιού. Άλλη
προετοιμασία χρειάζεται ένα παιδί 1-2 ετών και άλλη ένα παιδί 5 ετών. Όταν
τα παιδιά έχουν πολλή μικρή διαφορά ηλικίας χρειάζεται να ενημερώσουμε και
να προετοιμάσουμε από νωρίς το παιδί μας και φυσικά να αποδεχτούμε τα
όποια συναισθήματά του. Ειδικά όταν έρχεται ένα μωρό στην οικογένεια και το
πρώτο μας παιδί βρίσκεται στην νηπιακή ηλικία τότε εκεί η προετοιμασία είναι
πιο δύσκολη καθώς σε αυτή την ηλικία αναπτύσσετε έντονα το εγώ τους.
Είναι καλό να γνωρίζουμε ότι τα συναισθήματά τους μπορούν να ποικίλουν
από αγάπη και έντονη προστατευτικότατα έως και μη αποδοχή και ζήλια.
Πως μπορούμε να βοηθήσουμε το πρώτο παιδί στην πιο ομαλή ένταξη
του νέου μέλους;
1. Από την περίοδο της εγκυμοσύνης είναι καλό να ενημερώσουμε το παιδί
για το τι συμβαίνει με απλά λόγια. Με φωτογραφίες να εξηγήσουμε πως
έρχεται στον κόσμο ένα μωρό. Δυστυχώς στις μέρες η όλη διαδικασία του
τοκετού είναι κάτι ξένο για τους περισσότερους από μας και επιλέγουμε να
ενημερωνόμαστε για αυτό μόνο όταν γινόμαστε γονείς. Η γέννα είναι μια
φυσιολογική διαδικασία με την οποία μπορούμε να νιώθουμε οικεία από
μικρές ηλικίες. Οπότε καλό είναι να εντάξετε το πρώτο σας παιδί σε όλο αυτό.
2. Αποδεχτείτε τα συναισθήματα και την αντίδραση του παιδιού σας απέναντι
στο μωρό. Μπορεί να σας πει ότι το αγαπάει μπορεί και όχι, μπορεί να νιώθει
ζήλια, όλα είναι θεμιτά συναισθήματα τα οποία πρέπει να τα αποδεχτούμε και
να είμαστε εκεί να το στηρίξουμε. Το πρώτο καιρό μπορεί το παιδί σας να
μιμείται το μωρό να θέλει και αυτό περισσότερη προσοχή, να σταματήσει να
τρώει ή να έχει θέμα με την τουαλέτα. Αυτό που θα βοηθήσει στην
προσαρμογή είναι αν υπάρχει δυνατότητα να έχετε ένα πρόγραμμα όπου θα
βλέπετε και το μεγάλο παιδί μόνο του χωρίς το μωρό.
3. Εντάξτε το μεγάλο παιδί στη νέα σας καθημερινότητα. Ζητήστε του εάν
θέλει να σας βοηθάει με το μωρό , με το φαγητό, τις πάνες το μπανάκι του.
Έτσι θα περνάτε χρόνο και όλοι μαζί και φυσικά θα αισθάνεται ότι προσφέρει.
4. Μην τον επιβαρύνετε σε αυτές τις μικρές ηλικίες με το ρόλο του μεγάλου
αδερφού. Εκφράσεις όπως είναι μωρό δε καταλαβαίνει εσύ είσαι μεγαλύτερος
και πρέπει να φέρεσαι έτσι δεν βοηθάνε κανένα από τα δύο παιδιά.
Αναγνωρίστε απλά τις ανάγκες του κάθε μέλους ξεχωριστά. Αν το μεγάλο
παιδί δεν θέλει ακόμα να δώσει τα παιχνίδια του στο μικρό αδερφάκι δεν
χρειάζεται να το πιέσετε. Δώστε του χρόνο και βρείτε μια κοινή αποδεκτή
λύση για τα παιχνίδια.
Όσο περνάει ο καιρός θα προσαρμόζεται όλη η οικογένεια σε αυτή τη νέα
κατάσταση και όταν βρεθούν οι ισορροπίες θα κυλήσουν όλα ομαλά. Να
θυμάστε ότι επειδή εμείς είμαστε το παράδειγμα των παιδιών μας , όπως
φέρεστε εσείς μεταξύ σας αλλά και στο πρώτο σας παιδί αυτό θα μιμηθεί και
το παιδί σας απέναντι στο μωρό.
Έλενα Κοντογιάννη
Πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια γονέων απο τη Attachment Parenting
